De Trans-Pyreneeën van Lleida - 170.00 Km -


Prullans is een klein dorpje van zo’n 200 inwoners op de grens van de provincies Lleida en Girona. Verbonden aan de provincie Girona en behorend bij het gewest van Baja Cerdanya, is het een plaats met een groot cultureel erfgoed en een mooie landschappelijke omgeving. Maar ook diverse toeristische faciliteiten voor de motortoerist. We verlaten Prullans via de N-260, een weg welke ons gedurende de dag zal vergezellen langs prachtige landschappen, maar ons eerst al op ongeveer 30 kilometer brengt naar de mensen van het buurgewest, richting La Seu d’Urgell.

Martinet is een dorpje dat wordt doorkruist door de Segre-rivier en ligt bij het Parc dels búnquers (Bunker-park), waar de geschiedenis kan worden herbeleefd, en het Casa del Río (Rivierhuis), dat je kennis laat maken met de fauna en het ecosysteem van de rivier. Na het bezoek volgen we de N-260 terwijl de genieten van de indrukwekkende uitzichten op de rotswanden van de Cadí-berggraat.

La Seu d’Urgell is een stad met ongeveer 12.000 inwoners en gelegen in de Catalaanse Pyreneeën. Het is de hoofdstad van het gewest L’Alt Urgell, zetel van het bisdom Urgell en hoofd van het vroegere Urgell-graafschap. Belangrijkste toeristische attracties zijn de kathedraal, de enige in Romaanse stijl in Catalonië en het Parc Olimpic del Segre (Olympisch Park van de Segre). Het ligt precies waar de Segre en de Valira samenkomen en L’Alt Urgell is de poort naar Andorra. De nabijheid van deze belangrijke demografische regio en haar economische activiteiten zijn voor een groot deel de reden van de huidige positie van La Seu d’Urgell binnen de regio Alto Pirineu en Aran. La Seu mag al rekenen op enkele accommodaties die bekend zijn met het motortoerisme (zie foto). Op onze website vind je de beste opties. Vanaf La Seu volgen we de N-260 om één van de meest begeerde etappes van het Catalaanse motortoerisme en zelfs Spanje en Europa te doen. Een etappe welke ons dwars door de Pyreneeën naar Sort (Pallas Sobirà) brengt: 50 kilometer aan bochten, rust, prachtige uitzichten en een bijzonder landschap. Op dit stuk passeren we meerdere miradors (uitzichtpunten) en stopplekken die ons nog meer van dit traject laten genieten. Het hoogste punt van de route bevindt zich op de Cantó-pas op 1.720 meter en geeft ons toegang tot het Parc Natural de l'Alt Pirineu.

Sort, de kleine hoofdstad van het gewest met ongeveer 2.300 inwoners, heeft als belangrijkste bronnen vooral haar natuur en de Noguera Pallaresa rivier. Maar meer recentelijk is het vooral bekend door de loterij (La Bruixa d’Or, de Heks van Goud), omdat veel mensen er stoppen omdat de plaats haar naam eer aan doet (Sort is Catalaans voor geluk). Zonder de N-260 te verlaten gaan we verder richting het zuiden en brengt de weg ons, 28 kilometer en veel tunnels verder, naar La Pobla de Segur. Een snelle weg die gemakkelijk te berijden is, maar die ook veel afleiding biedt – de schoonheid van de omgeving – terwijl we langs de Noguera Pallaresa rivier rijden naar het begin van het Sant Antoni stuwmeer.

Gerri de la Sal, wat zich halverwege Sort en La Pobla de Segur bevindt, is een bezoek waard. We vinden hier een ommuurde stad die enkele grote bezienswaardigheden biedt. Zoals het Santa Maria klooster, in Romaanse stijl (twaalfde eeuw) en de ‘salines’ (zoutziederijen), welke al in de elfde eeuw waren gedocumenteerd. Vóórdat we bij La Pobla de Segur aankomen, kun je de Collegats-kloof bezoeken, met een lengte van ongeveer 5 kilometer en gevormd door de Noguera Palleresa rivier. Één van de meest karakteristieke plaatsen in deze kloof is L’Argenteria, welke als inspiratiebron gold voor Antoni Gaudí voor de façade van het Pedrera-gebouw in Barcelona.

In La Pobla de Segur, gemeente van het Pallars Jussà-gewest, kunnen we stoppen om wat te drinken en uit te rusten. Hier is het interessant om een bezoek te brengen aan Casa Mauri, in Modernistische stijl, en Espai Raier om meer te weten te komen over de ‘raiers’ (houtvlotters), hun geschiedenis en de zwaarte van hun werk. We passeren het dorp van het noordoosten naar het noordwesten, dwars door het centrum, via de N-260. Eenmaal in La Pobla de Segur, kruist deze weg geheel door het stadscentrum en als we uiteindelijk aan de zuidkant van de stad aankomen en de Flamisell-rivier zijn overgestoken, volgen we de rechteroever van deze rivier stroomopwaarts en rijden we richting Senterada en El Pont de Suert. We adviseren om de route via de N-260 te vervolgen, maar er is ook de optie om de L-503 te nemen en zo meer de Vall Fosca (donkere vallei) binnen te rijden en te genieten van het landschap en de meren bij de ingang van het Parc Nacional d'Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. In de zomer kunnen we het natuurgebied bezoeken middels de kabelbaan van Vall Fosca, welke het Sallente-meer en het Estany Gento met elkaar in ongeveer 10 minuten met elkaar verbindt, na een hoogteverschil van 450 meter. Er rekening mee houdend dat de L-503 een doodlopende weg is, keren we terug en volgen we weer de N-260, welke opnieuw met veel mooie bochten en goed asfalt ons via een bergpas genaamd La Creu de Pervers (1.350 meter) richting El Pont de Suert voert, 35 kilometer na het verlaten van La Pobla.

El Pont de Suert, kleine hoofdstad van het gewest L’Alta Ribagorça, heeft ongeveer 2.300 inwoners. Vlakbij het stuwmeer van Escales, dat gevoed wordt door de Noguera Ribagorçana doet deze plaats het gewest eer aan. Het is een kleine plaats, met prachtige natuur en behoorlijk wat bezienswaardigheden. Het is de laatste plaats die we voorstellen, vóórdat we de N-260, die door de hele Pyreneeën voert, verlaten om zo naar één van de mooiste en meest aansprekende plaatsen van de Pyreneeën van Lleida en Catalonië te gaan: Vall de Boí (de Boí-vallei). El Pont de Suert dus verlatend, sturen we onze motor naar het noorden. De L-500, van El Pont de Suert naar Caldes de Boí brengt ons zo naar de Vall de Boí, na ongeveer 30 kilometer.

De Vall de Boí (de Boí-vallei), is Romaans pur-sang en toegangspoort tot het Parc Nacional d’Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. Een redelijk vlakke weg en landschappelijk gezien prachtig, welke door de vallei voert alvorens we klimmen via de L-501, als we daar zin in hebben, naar het skiresort van Boí-Taüll. Maar niet voordat we de schitterende Romaanse bouwwerken van Sant Climent en Santa Maria de Taüll hebben gezien, welke deel uit maken van het geheel van acht kerken en een kapel die door het UNESCO tot werelderfgoed zijn uitgeroepen. Het is ook interessant om het spa-resort van Caldes de Boí te bezoeken. Dit is namelijk het einde van de route en vormt zo een ideale slaapplaats in een mooie setting en met goede faciliteiten voor motortoerisme.



Opmerkingen